Deer Blind/Frozen Skin door Maarten Bertheux

Deer Blind/Frozen Skin door Maarten Bertheux

DEER BLIND / FROZEN SKIN In de natuur gelden harde wetten. Een roofdier bespiedt zijn prooi, voorafgaand aan een aanval en zoekt het juiste moment. Als de prooi niet oplet en de aanval te laat pareert, is het gedoemd slachtoffer te worden. In de dierenwereld bestaan geen verzachtende omstandigheden. In de mensenwereld gelden weliswaar andere wetten, maar wij hebben wel allerlei mogelijkheden ontwikkeld om de vijand te bespieden. Diverse bewegingen worden gevolgd om ongewenste acties te voorkomen. Wachttorens aan de grenzen van territoria of afgesloten terreinen, zoals townships en strafkampen. Met elektronische middelen worden data verzameld, die zonder dat wij het weten, binnendringen in het private terrein. Deze thematiek is terug te vinden in de schilderijen en architectonische sculpturen van Rob Regeer. Zijn fascinatie voor het gedrag van dieren zoals vogels, wolven en herten leidt tot schilderijen waar de spiedende ogen of de oplettende blik van dieren in fotografische beelden wordt gevangen. De fictieve wachttorens hebben hun eigen functionele en iconografische kenmerken. Voor zijn schilderijen manipuleert Regeer zijn zelfgemaakte of van media geleende fotografische beelden. Hij laat bijvoorbeeld de achtergrond weg of accentueert onderdelen zoals de kleur van de ogen van nachtdieren. Veel schilderijen hebben een koel palet. Het is alsof de kleur uit het landschap is weggefilterd en alleen een ijzig grijs of wit overblijft. In schilderijen met een menselijk figuur of een dier, die als silhouet zijn weergegeven, gebruikt hij een speciale techniek waar hij acrylverf in een vrij dikke laag opbrengt met staafjes. De zwarte en witte verf worden als in een emailleer techniek tegen elkaar gelegd. In de schilderijen met fotografisch materiaal hanteert hij een door hem zelf ontwikkelde procede. Eerst schildert hij de voorstelling en daaroverheen wordt een epoxylaag aangebracht. Dit resulteert in een vervaging van de onderliggende voorstelling en deze gelaagde opbouw functioneert als een soort interface tussen afbeelding en verf. De suspense die in dit soort beelden naar voren komt is ook terug te vinden in schilderijen met nachtelijke scenes. In plaats van het koele wit domineert hier het zachte maanlicht of een zwak kunstlicht dat schijnt vanuit een venster. Hier zijn de contouren van vormen net een fractie donkerder dan het doorschijnend licht. De spiedende blik van de wolf in een van zijn schilderijen lijkt ons tegelijk onze blik op scherp te stellen: waar kijken we naar? Wat is hier nog over van het fotografische beeld, wat voegt de schilder toe, wat filtert hij weg, welke details in kleur en materialiteit blijven zichtbaar? Maarten Bertheux (curator, voormalig conservator Stedelijk Museum Amsterdam)